Hint-Türk Devleti olarak da bilinen Babürler Devletinin kurucusu, Timurlulardan Zahüriddin Babür'dür.
Babür, 1501 yılında Semerkant'ı almasına karşın Özbekler'e karşılık verememiş ve Hindistan'a geri dönmek zorunda kalmıştır.Ludi hükümdarı ile yaptığı savaşları kazanarak önemli yerler feth etmiş ve kendi devletini kurmuştur.Babür,1539'da Agra'da ölmüştür. Onun yerine geçen Hümayun, Hindistan'da önemli topraklar kazanmasına karşın kardeşlerine karşı savaşları kaybedince Safevilere sığınmıştır. Kısa süre sonra yeniden toparlanmıştır. 1555'te Delhi'yi geri alarak yeniden egemenlik kurmayı başarmıştır. Ondan sonra başa oğlu Ekber geçmiştir.
Ekber zamanı devletin en parlak dönemidir. Dış siyasete önem vererek Özbekler, Osmanlılar Portekizliler ve Safeviler ile iyi ilişkiler içine girmiştir.
Oğlu Cihangir Döneminde İngilizler,bu dönemde Hindistan'da yer arayıp sömürgecilik faaliyetlerini gerçekleştirmek istemişlerdir. Ondan sonra başa Şah Cihan geçmiştir.
Şah Cihan Dönemi devletin en parlak dönemidir. Şah Cihan döneminde yapılan Tac Mahal dünyanın en iyi yapıları arasındadır.
Alemgir döneminde ise hem içte hem de dışta güçlenmiştir. Ancak ondan sonra Babürler güçlerini yitirmeye başladılar. İç çekişmeler, taht kavgaları, devletlerin kışkırtmaları ve ayaklanmalar sonucu devlet, 1723 yılında 2'ye ayrılmıştır. 1739'da İran egemenliğine giren Babürler, 1776 yılında İngilizlerin baskısı sonucu yapılan Allahabad Anlaşması gereğince Hindistan 1858'de İngilizlere bırakıldı. 1877'de İngiltere Kraliçesi Viktoria, Hindistan İmparatoriçesi ilan edilmiştir.
|
